Waarom zou u de echte waarde van goud moeten kennen?

Terugkijkend op 2021 en 2022 liet goud een gemiddelde jaarlijkse groei van 1% zien. Op het eerste gezicht lijkt dit een positief rendement, maar vergelijk het met de gemiddelde jaarlijkse groei van de Amerikaanse inflatie zoals gemeten door de CPI (consumentenprijsindex), die 6,8% bedroeg, en de  uitkomst is minder rooskleurig. Aangezien inflatie het rendement wegvreet van elk effect waarin u belegt, volgt hieruit dat de goudprijs in deze periode niet eens break-even was met de inflatie.

Voor iedereen die op het punt staat te beleggen en betrokken is bij het analyseren van het rendement van effecten, ontstaat er een onrealistisch beeld als er geen rekening wordt gehouden met de effecten van inflatie. Stel je voor dat je hoort dat een bepaald aandeel vorig jaar een rendement van 9% opleverde, maar dat de inflatie met 5% versnelde. Het reële, of voor inflatie gecorrigeerde, rendement van de aandelen was in werkelijkheid dus ongeveer 4%, wat heel anders klinkt. Deze maatstaf geeft een nauwkeurigere schatting van de financiële voordelen voor degenen die in het aandeel investeren.

In 2022 voerde de Amerikaanse Federal Reserve een aanhoudende strijd tegen de inflatie door de rentetarieven herhaaldelijk te verhogen. Nu het einde van dat schema in zicht is en een mogelijke recessie op de loer ligt, buigt de inflatie het hoofd nog lang niet in de buurt van de Fed-doelstelling van 2%. Als het economische klimaat nog steeds wordt vertroebeld door inflatie, die gepaard gaat met trage groei (een combinatie die stagflatie wordt genoemd, vooral wanneer deze gepaard gaat met hoge werkloosheid), wat betekent dit dan voor edele metalen zoals zilver en goud? Zal het goudrendement tot niets worden teruggebracht door de corrosieve kracht van inflatie? Om te kunnen antwoorden, moeten we eerst begrijpen wat de prijzen van zilver en goud drijft.

Wat beweegt de goudprijzen?

Sommige mensen geloven dat de hogere inflatie de prijs van goud opdrijft. Volgens hen is het zo dat wanneer de inflatie toeneemt, de vraag naar goud stijgt, wat resulteert in stijgende prijzen. Ze leveren een bewijs voor hun theorie met gegevens als deze: in de acht slechtste jaren van de Amerikaanse inflatie tussen 1974 en 2008 stegen de goudprijzen gemiddeld met 14,9% op jaarbasis.

Anderen verwerpen dit argument omdat er geen bewijs is dat de factor bij het opstellen van de goudprijs inflatie was, in welke directe zin dan ook. Deze analisten brengen hun eigen gegevens naar voren, bijvoorbeeld de volgende: Tussen 1980 en 1984 bedroeg de inflatie op jaarbasis gemiddeld 6,5%, terwijl de goudprijs gemiddeld met 10% per jaar daalde.  De belangrijkste factoren achter de goudprijzen zijn volgens deze visie zaken als trends in de handel op de futuresmarkten, de krachten die het aanbod beïnvloeden, het sentiment van handelaren en de rentetarieven.

In andere woorden, het is niet echt waar dat goud een inflatiehedge is. “Een hedge tegen inflatie zou doorgaans in waarde toenemen in lijn met de scherpe stijging van de consumentenprijzen”, legde Jason Porter van Scottish Heritage SG in maart van dit jaar uit. “Tijdens enkele van de meest recente, extreme momenten van inflatie in de VS heeft goud echter een negatief rendement opgeleverd voor beleggers”.

Stagflatie en goudprijzen

Als de inflatie de goudprijs niet ondersteunt, wat betekent dat dan voor de goudprijs, althans in ons geval, in 2023? Een omgeving met stagflatie, met lagere rentetarieven, een zwakke vraag en aanhoudende inflatie, “is het meest bullish van alle bullish scenario’s voor goud”, zegt Peter Spina van GoldSeek.com, omdat “de reële rentetarieven negatief zijn en er maar weinig sectoren zijn met enige groei”.

Als de rente lager is, hebben mensen de neiging om meer in goud te investeren omdat het metaal geen rente oplevert. En als de aandelenmarkt niet op hol slaat, zullen handelaren op zoek gaan naar een veilige haven voor hun geld, en dat is goud. Goud wordt een veilige haven genoemd omdat het investeringen aantrekt in tijden waarin de economie wankel lijkt.

Het hoogste dat goudfutures ooit hebben bereikt is $2.069,40, wat gebeurde op 6 augustus 2020, maar medio april van dit jaar dreigden ze dat niveau in te halen. Strategen zeiden dat de belangrijkste redenen hiervoor berichten van Fed-beleidsmakers waren waarin werd aangekondigd dat renteverhogingen moeten worden vertraagd, hèt potentieel voor een recessie en de verzwakking van de Amerikaanse dollar. In de veronderstelling dat deze drie factoren niet snel zullen verdwijnen, zouden de vooruitzichten voor goud bullish kunnen zijn.

Samengevat

Toen de economische gegevens van april aantoonden dat de Amerikaanse economie minder robuust was, met stijgende werkloosheidsaanvragen, “versterkte dit de inschatting van de markt dat de cyclus van renteverhogingen zijn einde nadert”, wat volgens Alexander Zumpfe werkzaam bij Heraeus optimistisch zou kunnen zijn voor de vraag naar goud.

Een ander element dat de vraag stimuleert, is de toename van aankopen door centrale banken, maar ook door technologiebedrijven en juweliers. In het derde kwartaal van 2022 steeg de vraag naar goud met maar liefst 28% op jaarbasis. Dit is ook veelbelovend nieuws voor gold bulls.

Terugkomend op ons oorspronkelijke punt over het gebruik van voor inflatie gecorrigeerde rendementen bij de beslissing hoe te beleggen, is het de moeite waard te onthouden dat de nominale waarde van rendementen (die geen rekening houdt met inflatie) nog steeds nuttig is. De reden is dat, ook al faalde goud in zijn strijd tegen de inflatie in 1984, het zich nu niet noodzakelijkerwijs op dezelfde manier zal gedragen. Elk historisch moment is in vele opzichten uniek.